Waar blijft de tijd? Sjtadsprins Cor I blikt terug

Een half jaar lang kijk je uit naar het moment om tot Sjtadsprins van os leefsjtad Heële te worden uitgeroepen. Daarna beleef je een waanzinnig avontuur tijdens de carnaval en nu blik je alweer terug. Waar blijft de tijd?

  • Mijn eigen receptie; alleen al het binnenkomen maakte veel indruk! Zoveel mensen die langskomen om je te feliciteren, de leukste speeches geven en daar gewoon allemaal zijn voor mij. Een avond die voor mij in de boeken gaat en waar ik nog veel aan zal terugdenken met alle mooie aandenkens die ik heb gekregen.
  • De leuke voorstellingen in de theaters met hier en daar een stiekeme bijrol. Wat een feest om de weken vóór carnaval al zo in de stemming te mogen komen.
  • De bezoeken aan bejaardenhuizen, scholen en het hospice, waar je met iedereen, jong en oud, vasteloavend mag vieren.
  • De sleuteloverdracht waar ik in een ‘battle’ met de burgemeester heb mogen strijden om de sleutel. Dat is toch wel even sjiek als dat dan ook lukt!
  • Natuurlijk de Groeëte Optóch, waar ik hard heb gewerkt (haha), maar wat een feest! Geweldig om boven op de wagen te staan, ook samen met mijn adjudant Wesley, en met iedereen deze geweldige dag te ervaren!
  • De lichtstoet zal mij ook zeker bijblijven, waar we spontaan werden gevraagd om samen met Jónkheedprins Joey 1 en zijn adjudant Tijn op hun wagen te staan en deze laatste optocht samen af te sluiten. Wat was dat leuk!